Op een dag kreeg ik een telefoontje van een dame. “Claire, mag ik naar je toekomen? M’n huis heeft in brand gestaan.” Je vraagt je vast af waarom ze bij mij aanklopte. Die vraag stelde ik mijzelf ook. Natuurlijk was ze welkom!
En daar stond ze voor mijn deur, met een prachtige verzameling tassen, veel Chanel. Niet de standaard modellen, maar echte bijzondere modellen en leersoorten. Ze vertelde mij haar verhaal.
De helft van het jaar woont ze in het buitenland en heeft daar een deel van haar collectie staan. Ze wilde een mooie kast voor haar beauty’s. Terwijl de kast gemaakt werd, stonden haar tassen uitgestald op de grond. Helaas moesten ze nog even wachten om netjes opgeborgen te kunnen worden. Er stond een vlucht naar Nederland gepland.
Ze was onderweg naar het vliegveld en kreeg een telefoontje: brand… veroorzaakt door kortsluiting. De brand werd snel gedoofd en er was gelukkig geen persoonlijk leed. Ze reed snel terug naar haar huis en zag haar tassen collectie... Alles onder het roet. Toen belde ze mij met de vraag of ik haar wilde helpen ze schoon te krijgen. “Dat wordt een uitdaging...”, dacht ik op dat moment. Natuurlijk wilde ik het proberen, maar ook ik kan niet van tevoren zien hoe het eronder uitziet. Een python tas van beige en roze, hele mooie zachte kleuren, helemaal onder het roet. Schub voor schub, en met heel veel liefde heb ik het kunnen reinigen. Wat was ze me dankbaar, daar doe ik het voor.
Foto's voor en na de behandeling:
Gelukkig was er geen persoonlijk leed. Ik zeg altijd:
“Zolang je je druk kan maken om een tas, gaat het goed met je.”
